Hayat Çetelesi ...

Sendelediğim ve kaybettiğim içinde var olamadığım birçok hikâyem var tıpkı senin gibi.

Bir hayli kara vakitlerim ve çizgi çizgi düşlerim oldu karaladıklarım kalemle, zihnimin, fikrimin ve ruhumun ortak paydası olması kadar çıkarsız ve kendimden öte bir Sebep aramadım arayamadım kendi ışığımın süzmesinde kendi hikâyemin satir aralarında kendimi aradım...

Gün geldi vakit tam üstüme gölgesini düşürdüğüne inandığımda kayıplarımla beraber hayallerimin de usulca yandığını fark ettim. Hayatımın zembereğini kırıp durdurmak istiyorum o akıp giden vakti...

Anlatmak istediğim ama anlatamadığım o kadar çok şey var ki...

 Gözlerini kapatıp ne kadar şey düşleyebilirsen o kadar yaşanmış, bir o kadar unutulmuş, yazılmış, çizilmiş, irdelenmiş ve düşlerin kadar büyük hüzünlere, hatalara, sevinçlere sahibim.

Birçok hikâyede beni bulabilirsin ama benim hikâyemi benden dinlemelisin. Ne kadar çok beklenen ve bekleyen bilinmeyenlere sahibiz fikrin var mı? Dedikleri gibi yoksa tarih tekerrürden mi ibarettir daima yinelenen hayatin ardışık serüveninde yaşamaya ve anlamaya mı çalışıyoruz Riyaziye hesabına dökersem, Beni ve bendekileri eşitsizliklere varıyorum sürekli teoride kolay ama gerçeklerde sendeliyorum.

Umutlar bengidir, yarın çorak, düşler mahcup....
Bazen akıldakiler ziyan belki günahlara varıştır. Umutlarım  ağır yaralı düştüğüm savaşlardan.

Yıldızların her gece azaldığı sırat misali arkamda hiç iz olmayan ateş ortasında öksüz kaldığım sessiz ve kimsesiz bir yol sırf kendime rastladığım zerdali karası yollarda düşlerin o beyazını aradığım yol. Öyle bir yoldayım ki nefsim yarınlarda takılı gözüm umutlarımı arıyor. Yol ki dünde başlayıp bilinmezde biten. Sessizlikte ki umutların ardından bana uzak düşen.

Küçük Gemiler Mutluluk Getirir Bazen

Tam ortasındayken kayıpların ellerim yalnızlığın o çorak topraklarını avuç avuç gökyüzüne savururken. Payıma düşeni yaşamaya razı olmuşken, tutamıyorum içimdekileri işte. Nasıl görünüyorum sence.  Biliyor musun hiç umurumda değil. Her yerde ağlayabilirim. İçimdekileri yaşamak mı daha çok acı verir bana yoksa var edileni kabullenerek kendi arzularım düşüncelerim, isteklerimin, beklentilerimin cellâdı olarak son noktalarını kendim koymam mı?...

Uzak bir rotadan dönüş yapan küçük gemileri bekliyorum.

Her insanın bir yanı benim gibi eksik midir? Yoksa her insan tam da benim mi bir yanım eksik kalıyor. Hükmettiğim zannı ile düşüncelerimi sorgulasam dahi sürekli bir şey eksik kalıyor bir tarafta. Tüm eksiklerimin sebebi, yaşamımdan, yarınımdan tek beklentisi olan ben miyim?

Son bulan düşünceler, duygular acıların mı yoksa gecikmiş mutluluğun mu habercisidir.

Beynindeki bu düşüncelerle boğuşurken buluyorum bazen kendimi.
Biliyor musun?
Küçük gemiler yapıp mutluluğu, umutları, yarının düşlerini içlerine yüklemek isterdim.

Benim gibi viran bir limanda sendeleyerek ayakta durmakta zorlanan insanlara. Karanlık denizde kaybolan düş kırıklıkların yakamoz gibi salındığı gözyaşlarından denizlerde bir yoldaş arayanlara, nefessiz kalanlara acılarla yaratılan kıyılara sığınan insanlara.

Küçük gemiler Büyük mutluluklar getirir bazen, insan yaşamak için bir neden arar ya neden arayanlara bir neden olması…

Nedenlerini hatırlatmak için.

Anlat!

Geçmişten bugüne ne yaşadıysak kelimelere, cümlelere karışır ve muhakkak bir gün karşılaşırız.

Beklide hatırlanacak kadar bile kalmadık hayatta yaşadıklarımı unutmak hakkım! Unutkan biri değilimdir yaşam bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadı. Şimdi faydası olmayan teselliler çalınıyor kulağıma, bir adım sonra nereye gideceğim, onu bile bilmiyorum.

Hayatımızın kaç yaşamdan, yaşamışlıktan, mutluluktan, hüzünden oluştuğunu bilemiyoruz, yaşadığımız şuan nelerden oluşuyor. Mutluluklarımız hayal kırıklarımız Sevmelerimiz, aşklarımız,  hayatın acımasızca öldürdüğü düşlerimiz, temennilerimiz neyin karşılığı?

Belki de bu cinayetlerin faili biziz farkında olmasak ta.

"Natamam" öykülerde hep bir yanımız.

Bu yaşamda öyküler umutla başlıyor da hüzünle son buluyor.

Yaşamdan bir iki  soru kalır yanıtı var mıdır bilmem?. Kalırsa birkaç soru kalır benden
Bir de birkaç cümle, birkaç şiir iyi yada kötü...