Yüreğine Dokun

İnsan yüreğinin sesine kulak vermezse zihin çıkmazına düşer... Neden bu kadar sağırız kendimize. Ne başlangıcı nede sonu olmayan… Sadece adı olan natamam bir hikâye yaşadıklarımız. Yarın bir gün daha hediye edilecek farkında mısın? Özgürlüğümüz yüreğimizin sesinde gizli…

Adına her ne dersen de zaman, dem, vakit, hayat… Acımasızca yol almaya devam ediyor. Ne tuhaftır aslında insan denen ölümlü canlı her şeyi bütünlük içinde olsa dahi  bir yandan da bir şeylerin daima eksik olduğuna inanır...

Etrafına bir bakın sende olmayanı kim sana verebilir.

Huzur…
Umut…
Mutluluk…
Neşe…
Sevgi…
Aşk…
Hüzün…
" Yaşadıklarımız biz onların gerçekliğine varana kadar bir anlam ifade etmez. Zihnin ve yüreğin arasında sarkaç misali gidip gelmekten usanmadın mı? Her gün aynı duygu ve düşünceleri tekrar tekrar yaşamaktan yorulmadın mı..? Zihninde var ettiklerin mi yoksa yüreğinde olanlar mı hangisini kaybetmek daha çok korkutuyor seni. "
Her günü yeniden yaşıyoruz… Yüreğine kulak ver ancak o zaman hayatın aynası olup bir mana bulursun.

Yüreğine dokun o zaman yeniden can bulursun…