Bir kırık gençliğin hikâyesi hep arkamda ve kızıl düşlerim. Söylesem
anlar mısın beni sende ağlar mısın yerli yersiz. Kaçıncı gecedeyiz, kaçıncı
veda, kaçıncı suskunluklardayız bu hangi hayat rüyası. Dünya almış başını
dönüyor.
Sessizce, kimsesiz izliyorum dünyayı.
Vazgeçtim artık düşlerimden. Her gün bir gün daha göç ediyor hayattan.
Hiç yara almadan çıkan var mı gecenin karanlıklarından.
Bu mu hayatın ortak kaderi… Yorulduğumu hissediyorum yavaşça.
Nasılda inandım
karanlıkta ki masallara…
