Unutma…

Düşünceler değiştikçe gördüklerinde değişir.
Tarif edilemeyecek olan kendimizi birkaç kelime ile sınırlandırıyoruz…

Bazen,
Mutlulukla…
Sevinçlerle…
Özlemlerle…
Arzularla…
Kendimizden…

 Çok uzaklara gidiyor kayboluyoruz, kabullenmek yerine ret ediyoruz. Neyi hissediyorsan onu yaşasak olmaz mı? Her zaman ve her imdadında kolayca ulaşabileceğin bir ben var içinde ona usulca seslenmeye ne dersin…

Artık kabullen içindeki beni… Ona Bir ses versen yeter.